روش مطلوب مقاوم‌سازی وابسته به پروژه‌های مختلف ممکن است متفاوت باشد. چون هرکدام از روش‌های مختلف مزایا و معایب خود را داشته که ممکن است هر کدام از مزیت‌ها در پروژه‌ خاصی اهمیت داشته باشد.

مقاوم سازی ساختمان های بتنی با روش ژاکت بتن آرمه

1-مقاوم‌سازی به روش ژاکت بتنی ‌

یکی از روش‌های مرسوم مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی، استفاده از ژاکت‌ بتنی می‌باشد. وابسته به روش اجرای ژاکت‌های بتنی، این روش می‌تواند ظرفیت باربری خمشی و برشی ستون‌های بتنی را افزایش دهد. به دلیل افزایش محصورشدگی ستون، این روش باعث افزایش شکل‌پذیری ستون‌های بتن‌آرمه  خواهد شد.

2-مقاوم‌سازی به روش ژاکت فولادی

ژاکت فولادی سه مورد مهم در ستون‌های بتنی موجود را می‌تواند بهبود ببخشد:

1-به دلیل دورگیری بتن کاور و بتن هسته می‌تواند محصور شدگی ستون را افزایش دهد.

2-برای ستون هایی که دارای ضعف مقاومت برشی هستند و شکست آنها با برش کنترل می‌شود استفاده از ژاکت فولادی می‌تواند مقاومت برشی را تا حدودی افزایش دهد.

3-برای ستون هایی که دارای ضعف وصله پوششی هستند و رفتار جانبی آنها توسط وصله پوششی کنترل می‌شود (گسیختگی وصله پوششی قبل از تسلیم خمشی یا بعد از تسلیم خمشی)  استفاده از ژاکت فولادی می‌تواند این مشکل را مرتفع سازد.

بزرگترین مزیت این روش عدم نیاز به قالب‌بندی می‌باشد.

پارامترهای مدل سازی و معیارهای پذیریش ستون‌های مقاوم سازی شده به وسیله ژاکت فولادی و ژاکت FRP برای اولین بار وارد استاندارد ASCE 41-23 خواهد شد. گزارشات و اخبار منتشر شده از کمیته ACI 369 حاکی از تغییرات بنیادین در ضوابط فصل 10 از استاندراد ASCE 41-23 دارد. در حال حاضر ضوابط صریح و مدل‌های عددی در مقاوم سازی ستون‌های بتنی در استاندارد ASCE 41-17 وجود ندارد. در آینده‌ای نزدیک ضوابط مقاوم سازی ستون‌های بتنی به وسیله ژاکت فولادی و ژاکت FRP برای اولین بار وارد استاندارد مذکور خواهد شد. به نقل از کمیته های مختلف از استاندارد ASCE 41  نسخه جدید این استاندارد تا انتهای سال 2022 منتشر خواهد شد. برای کسب اطلاعات بیشتر و جزئیات دقیقتر به جزوه طراحی عملکردی و بهسازی لرزه ای مراجعه کنید.

پارامترهای مدلسازی ستون‌های بتنی مقاوم‌سازی شده با ژاکت FRP و ژاکت فولادی مطابق با ضوابط احتمالی در استاندارد ACI 369-23 , ASCE 41-23

Performance-Based Seismic Design Handout